Endoproteza to inaczej sztuczny staw, który w postaci implantu zastępuje nasz naturalny. Zabieg endoprotezoplastyki polega więc na usunięciu zdegradowanych i zużytych elementów stawu biodrowego i zastąpieniu ich sztucznymi częściami. Endoprotezy zbudowane są z metali obojętnych dla organizmu pacjenta, takich jak tytan, które minimalizują ryzyko odrzucenia implantu. Endoproteza składa się z trzpienia, który wprowadzany jest do kanału szpikowego kości udowej. To na nim osadzona jest kulista głowa, która umożliwia wykonywanie ruchów. Dodatkowo, w skład endoprotezy wchodzi komponent panewkowy w postaci wydrążonej półkuli. Która implantowana jest w miejsce naturalnej, kostnej chorej panewki stawu biodrowego i to pomiędzy nią a głową dochodzi do ruchu.
Rodzaje endoprotez
Niezależnie od właściwości implantu, endoprotezy można podzielić:
- Endoprotezy całkowite – stosowane przy rozległych i utrwalonych zmianach chorobowych i deformacjach stawu; wymieniana jest cała powierzchnia kości udowej, piszczelowej i często rzepki,
- Endoprotezy częściowe – wykorzystywane przy zniszczeniach i deformacjach jednej strony stawu,
- Cementowa endoproteza stawu biodrowego, czyli mechanizm utrzymywany za pomocą cementu kostnego, biozgodnego kleju bez właściwości alergicznych i toksycznych, często wzbogaconego o antybiotyki uwalniane w trakcie użytkowania, wspierające rekonwalescencję tkanek. Cementowa endoproteza biodra polecana jest pacjentom powyżej 60 r.ż. ze względu na osłabioną wytrzymałość mechaniczną kości i postępujące procesy odwapniania związane z wiekiem. Ruch i naprężenia stawu powodują stosunkowo szybkie zużycie protezy, blisko o 0,1 mm w ciągu roku,
- Bezcementowa endoproteza stawu biodrowego, czyli konstrukcja mocowana trzpieniem bezpośrednio w kości, wrastająca w jej strukturę za sprawą powierzchni pokrytej substancją klejącą, dodatkowo stabilizującą i przyspieszającą regenerację tkanek okołostawowych. Endoproteza tego typu polecana jest pacjentom w wieku 45–60 lat ze względu na potencjalnie dobrą jakość tkanki kostnej i większą wytrzymałość na przeciążenia,
- Hybrydowa endoproteza stawu biodrowego, czyli kombinacja cementowej i bezcementowej metody instalacji elementów.
Rehabilitacja przedoperacyjna
W przypadku endoprotezy biodra, zalecamy aby rehabilitację prowadzić zarówno przed, jak i po operacji. Przed wykonuje się ćwiczenia ogólnokondycyjne, wzmacniające mięśnie kończyn, zwłaszcza wszystkich partii z okolicy stawu biodrowego. Bardzo ważne jest też rozciąganie przykurczonych mięśni. Czas przed operacją warto poświęcić również na naukę chodu o kulach i odciążanie stawu biodrowego.
Rehabilitacja pooperacyjna
Pierwszy okres rehabilitacji to czas 0-6 tygodni. Pierwsze czynności rehabilitacyjne dążą szczególnie do zbudowania wsparcia pracy sztucznego biodra. W tym okresie niezwykle ważne jest uelastycznienie tkanek i odbudowa mięśniowa. Ćwiczenia koncentrują się na wzmocnieniu mięśnia czworogłowego, mięśni pośladka. Chodzi o to, by mięśnie były na tyle silne, by mogły utrzymać odwodzące biodro i nie obluzowały protezy. Niezwykle ważne jest wyrobienie nawyku chroniącego staw biodrowy. Będzie on potrzebny przy wszelkich wykonywanych ruchach. Pacjent zobowiązujemy także do zredukowania przywodzenia nogi. W tym okresie, zabiegi będą miały również za zadanie minimalizować ból. Drugi okres rehabilitacji rozpoczyna się mniej więcej po szóstym tygodniu pierwszego etapu. Wtedy następuje już rehabilitacja właściwa, której celem jest stopniowa nauka chodzenia bez kul. Wprowadzane są ćwiczenia, których zadaniem jest usprawnienie tzw. czucia głębokiego. W tym celu wykorzystuje się piłki rehabilitacyjne oraz trening na ruchomym podłożu. Wraz z postępami, fizjoterapeuta wprowadzi trening funkcjonalny złożony z ćwiczeń dynamicznych.
Pamiętaj, że możesz się do nas umówić, a na pewno ulżymy Ci w bólu! Skontaktuj się z nami!